New Talent: Juliet Bonhomme (Upcycling Lab)

Deze rubriek is gewijd aan de jonge talenten in onze sector die we zowel willen begeleiden als in de schijnwerpers willen zetten aan de hand van portretten en interviews. Als laatste gast van het jaar kozen we Juliet Bonhomme, influencer rond upcycling en slow fashion en oprichter van Upcycling Lab dat workshops en advies geeft rond upcycling in de modewereld, een sector die bekendstaat als een van de meest vervuilende industrieën ter wereld.

Je hebt je gespecialiseerd in de thema’s slow fashion en upcycling. Wie of wat heeft je geïnspireerd?

Ik werd me vijf jaar geleden bewust van het belang van duurzaamheid. Ik werkte bij een vzw die zich bezighield met duurzame consumptie. Ik schreef er artikels die mensen moest sensibiliseren rond betere consumptiegewoontes. Ik vond dat ik ook in mijn persoonlijk leven die boodschap ter harte moest nemen en veranderde drastisch mijn consumptiegewoontes op het vlak van voeding, beautyproducten en fashion. Dat laatste was het moeilijkste. Ik was verslaafd aan fast fashion en ging vaak shoppen bij de grote ketens. Ik heb dus moeten leren hoe ik op een andere manier mijn kleerkast kon samenstellen. Dat concretiseerde zich door naar rommelmarkten en tweedehandswinkels te gaan, kleding te ruilen met vriendinnen en de occasionele aankoop via Vinted. Het deed me inzien dat ik me nog steeds modieus kon kleden en dit zonder de planeet nog verder te vervuilen. Ik ben die nieuwe consumptiegewoontes dan beginnen promoten op de sociale media. Indertijd had je nog heel wat bloggers en influencers die fast fashion promootten en constant nieuwe looks en outfits deelden en zo de jongeren aanmoedigden tot overconsumptie. Ik heb de communicatiecodes van die influencers overgenomen, maar dan wel met tweedehandskledij en oude kledij. Dat viel in de smaak.

Je hebt intussen je eigen bedrijfje opgestart onder de naam Upcycling Lab.

Tijdens de lockdowns viel het zoeken naar originele outfits wat stil omdat de winkels dicht waren. Ik had ook geen geld om nieuwe kleding van duurzame merken te kopen. Ik wist dat mijn moeder een naaimachine had en ik ben ermee aan de slag gegaan om zelf kledingstukken te kunnen maken van lakens of oude kleding die ik niet meer droeg. Ik begon daar ook over te posten op mijn pagina’s en dat leidde tot vragen van mensen en organisaties die me vroegen om er workshops rond te organiseren en tutorials te maken. Vervolgens heb ik Upcycling Lab opgericht, een hybride concept rond alles wat met upcycling in fashion te maken heeft. De voornaamste activiteit bestaat uit het geven van workshops over het zelf maken van kleding, zowel ter plaatse in mijn atelier als in winkels voor de klanten van die winkels. Daarnaast is er het consultancyluik. Voor winkels en kleine merken bedenk ik oplossingen of ideeën rond hun stockbeleid of rond onverkochte kledingstukken. Verder blijf ik op de sociale media zelf gemaakte looks en outfits delen, naast goeie voorbeelden van merken uit de modesector.

Doe je ook consultancy voor grote merken?

Momenteel heb ik enkel nog maar voor kleine merken gewerkt. Zo transformeerde ik voor een winkel een stock van vintage rokken die er een beetje vormloos uitzagen in een eigentijdse en moderne outfit voor vrouwen. Ik weet nog niet hoe ik me wil positioneren wat betreft samenwerkingen met grotere merken. Ik heb geen zin om voor grote ketens als H&M te werken, maar anderzijds wil ik ook ideeën bedenken voor die grote retailers zodat hun onverkochte kledingstukken niet verbrand of vernietigd moeten worden. We kennen allemaal de beelden van de overschotten van de fast fashionindustrie die gedumpt zijn in de Atacamawoestijn in Chili. Het probleem van kleding die amper of zelfs nooit gedragen is en wordt weggegooid, is nog altijd zeer groot. Voor die grote merken kost het minder om die grote hoeveelheid kleding te verbranden dan ze op een duurzame manier te stockeren en recycleren.

Stoort het je als je die grote merken tegenwoordig ziet uitpakken met hun duurzaamheidsstrategieën?

Ze zijn het aan zichzelf verplicht om zich te positioneren rond duurzaamheid. Er gebeuren beslist goeie zaken, maar het probleem van de grote ketens die ontzettend veel produceren blijft. Modeketens pakken uit met T-shirts in biologisch katoen of nieuwe recyclagemanieren, maar hun initiële businessmodel is fundamenteel fout. Ze produceren veel te veel stukken van lage kwaliteit en aan een hels ritme. Het is een model van overproductie. Als we een duurzaam kledingstuk kopen van die grote merken, gaat ons geld naar dat model, met fabrieken in ‘verweglanden’ waar arbeiders onderbetaald worden en in slechte omstandigheden moeten werken. En de ecologische impact blijft enorm. Kortom, de ketens doen inspanningen, maar niet genoeg op wereldschaal om echt impact te hebben.

Heb je dit jaar een verandering gezien in de Black Friday strategieën van merken?

Er waren heel wat merken die dit jaar het feest van de overconsumptie wilden bestrijden. Dat deden ze door het te negeren of net door hun prijzen te verhogen. Ik was wel gecharmeerd door het merk dat op Black Friday zijn website sloot en geen bestellingen toeliet en klanten aanspoorde om niet te consumeren maar van de natuur te genieten. Natuurlijk waren er ook heel wat opportunisten die mee surften op die duurzaamheidsgolf. Kortom, Black Friday geraakt meer en meer uit de mode. Alsmaar meer mensen zijn er gedegouteerd over en geven de voorkeur aan duurzaamheid.

Wat vind je zelf een goeie duurzaamheidsstrategie van een bekend merk?

Het duurzame merk Hopaal is sterk bezig vind ik, zowel in hun communicaties als in hun productie. Hun preordersysteem voor de productie van kleding is een innoverend en veelbelovend model voor de fashionindustrie. Een kledingstuk dat enkel gefabriceerd wordt op bestelling is duurzaam, want er zal geen overproductie zijn. Bovendien doet het consumenten echt nadenken of ze het stuk nodig hebben, aangezien ze een à twee maanden moeten wachten na hun bestelling vooraleer het toekomt. Hoopal deed al enkele verkoopcampagnes voor hun DemocraTee, een T-shirt aan 24 euro waar ze nul euro winst op maken, maar dat ze gebruiken om te sensibiliseren rond fast fashion. Op hun website ontleden ze dat bedrag en leggen uit waar het naartoe gaat.

foto Barbara Courtmans