New Talent: Lucile Storme, happy sustainability manager

Lucile Storme (25) behaalde onlangs haar diploma bio-ingenieurswetenschappen aan de ULB en werkt sinds begin dit jaar bij Happiness, waar ze de functie van sustainability manager bekleedt. 

Hoe komt een bio-ingenieur in een reclamebureau terecht?  

Via via kwam ik te weten dat Happiness op zoek was naar een profiel om het bureau te helpen bij zijn strategie rond duurzame ontwikkeling. Ik zag er wel een uitdaging in, aangezien de reclamesector op grote schaal verantwoordelijk is voor de uitstoot van CO2, zowel wat betreft de productie van campagnes als de verspreiding ervan. Globaal gezien vertegenwoordigt het digitale ecosysteem ongeveer 4% van de CO2-emissie wereldwijd. Denk maar aan servers, streaming, internetconsumptie, enz. Verder is de stijgende verkoop van producten een van de belangrijkste doelstellingen van reclame. Die productie en bijhorende consumptie brengt dus heel wat meer uitstoot teweeg.

Hoe reageerden je vrienden?

Ze begrepen het wel toen ik de uitdagingen in die sector uitlegde. Het is inderdaad een vrij atypische stap. Ik ken geen mensen met mijn profiel die in dit beroep zitten en mijn studiegenoten aan de universiteit zijn andere, meer wetenschappelijke richtingen uitgegaan. 

Sustainability managers zijn grof wild op de arbeidsmarkt. Heb je dat gemerkt toen je op zoek was naar een job?

Duurzaamheid is een hot topic en er is een groter bewustzijn rond al de ecologische uitdagingen. Dat komt dus ook tot uiting in de bedrijfswereld. 

Waar ging je thesis over?

De valorisatie van biomassa om er biobrandstof of bioplastic van te maken. Ik heb gewerkt op een bepaald enzym, een proteïne die een chemische reactie uitlokt die toelaat om het rendement van die biomassa te verhogen. Dat was echt pure moleculaire biologie. Zeer verschillend van wat ik nu doe.

Zijn er zaken die tijdens je studies aan bod kwamen die je bij Happiness kan toepassen?

Toch wel. Mijn studies hebben me in staat gesteld om een werkwijze te bepalen, een probleem te analyseren en dit aan te pakken met multidisciplinaire teams. De voorbije jaren heb ik de vraagstukken rond klimaat, ecologie en energie uitvoerig kunnen bestuderen. Die kennis gebruik ik nu om bewustwording te creëren bij iedereen binnen het bureau, onder meer door workshops en sessies te organiseren. In samenwerking met het consultancybureau Cohérence zijn we ook bezig met een koolstofaudit voor Happiness. Die moet het bureau in staat stellen om minder broeikasgassen uit te stoten.

Je gaat ook strategisch meedenken over campagnes die te maken hebben met duurzame ontwikkeling. 

Mijn rol is voornamelijk om binnen het bureau duurzame ontwikkeling op de agenda te zetten. Uiteraard zal dat ook de campagnes beïnvloeden, meer bepaald via het delen van mijn kennis met creatieven, strategen en accounts. Mijn collega Coppelia de Crane d’Heysselaer (strategic & content director en sustainability planner) heeft een meer externe rol en adviseert de klanten van Happiness rond duurzaamheid. Uiteraard werken we ook samen. Een van onze klanten informeerde ons onlangs dat het een alternatief wilde maken voor zijn product dat op basis van plastic wordt geproduceerd. Het wilde het plastic vervangen door zetmeel. We hebben aldus een rapport gemaakt waarin we de ecologische meerwaarde daarvan hebben gemeten, naast onder meer een vergelijking van de CO2-uitstoot van die twee materialen. Onze conclusie was dat de ecologische meerwaarde van een nieuw productieproces uiterst miniem was. De klant is aldus van dat dat idee afgestapt om te vermijden dat het merk zou beschuldigd worden van greenwashing. 

Wat zijn je andere doelstellingen?

De medewerkers tools aanreiken om de ecologische uitdagingen te begrijpen zodat die kennis daarna weerspiegeld wordt in de reclamecampagnes. Zo zijn we bezig aan een roadmap die de creatieven, strategen en accounts kunnen consulteren zodat ze makkelijker gevallen van greenwashing kunnen detecteren. In maart organiseren we ook een interactief spel met heel het bureau onder de noemer ‘Het Klimaat Fresco’ om de gevolgen van de klimaatverandering te verduidelijken. Het is interessant om de medewerkers die bewustwording bij te brengen, want het zijn zij die toekomstige consumptiegewoontes moeten introduceren bij een breder publiek.  

Sinds een tijdje hebben reclamebureaus de mond vol van koolstofvrije campagnes. Is dat wel haalbaar in de praktijk momenteel?

De uitdaging is om de CO2-uitstoot maximaal te verminderen. Dat heeft te maken met de gekozen media, de locaties waar er gedraaid wordt, enz. Dat gezegd zijnde, een koolstofneutrale campagne is vandaag niet mogelijk zonder elders te compenseren op CO2-uitstoot of via andere zaken. Dat laatste is geen duurzame langetermijnstrategie, maar het is daarom niet slecht. 

Kortom, de belangrijkste strategie moet reductie zijn, met parallel daaraan het gebruik van compensatie, dit ter compensatie van de zogenaamde niet-samendrukbare uitstoot. Die koolstofneutrale ideeën zijn relatief nieuw in businessomgevingen, maar het is een doelstelling die zal moeten bereikt worden als we het klimaatakkoord van Parijs willen naleven.