Fr

BLUE

Maga stay home, door Griet Byl (MM)

Zondag 6 April 2025

Maga stay home, door Griet Byl (MM)

Een dikke week geleden ontvingen meerdere Europese bedrijven die voor de Amerikaanse overheid werken – ook in ons land – een officiële brief van de US-instanties. Daarin stond, aldus de Franse krant Les Echos die met het nieuws naar buiten kwam, dat de bedrijven in kwestie zich ertoe moesten verbinden een punt te zetten achter hun DEI-programma’s als ze hun overheidscontracten wilden behouden. Behoorlijk ongehoord en het zoveelste initiatief van de Amerikaanse president om de klok terug te draaien, niet alleen in zijn eigen land maar ook daarbuiten.

Concreet moeten “contractanten van het Ministerie van Buitenlandse Zaken verklaren dat ze geen programma's uitvoeren die DEI promoten en die in strijd zijn met toepasselijke antidiscriminatiewetten.” Daarmee wordt voornamelijk de Civil Rights Act uit 1964 bedoeld, die precies in het leven werd geroepen om de historische ondervertegenwoordiging van etnische minderheden en vrouwen weg te werken en dus in feite dezelfde doelstelling nastreeft als de meeste DEI-programma’s.

In de States zelf pasten meerdere multinationals hun DEI-policy al aan met stille trom. Zo gingen Meta, Amazon en McDonald’s al overstag voor de overheidsdruk, net zoals Google dat de job van zijn chief diversity officer omdoopte tot die van vice president of Googler engagement. Zelfs State Street dat aan de basis lag van het bejubelde en alom bekroonde 'Fearless Girl’ standbeeld verwijderde elke verwijzing naar positieve discriminatie uit de bedrijfspolicy op z’n website. Volgens Forbes zou ondertussen zo’n 20% van de S&P 100 bedrijven al toegegeven hebben aan de pervers reactionaire regel van Agent Orange.

In zijn ongebreidelde ijver pakte Mister President ook de gesubsidieerde openbare scholen aan met een vergelijkbare vorm van chantage en zelfs Disney werd gewaarschuwd dat het maar beter twee keer kan nadenken voor het in de toekomst nog uitpakt met een prins of prinses van kleur die elk kind kan doen dromen van een betere toekomst voor iedereen.

Bij wijze van reactie op al dat onfraais lieten onder andere de Vlaamse vicepresident Jan Jambon en minister van Buitenlandse zaken Maxime Prévot weten dat Belgische bedrijven geen Amerikaanse inmenging in hun beleid hoeven te pikken. Terechte gespierde taal, maar hoe een en ander in de praktijk zal uitdraaien valt nog te bezien. Koning dollar is immers een machtige heer om te dienen.

Je zou je kunnen afvragen waarom het verbazend stil blijft in onze sector met zijn vele charters en handvesten voor meer gelijkheid, diversiteit en inclusie. “De angst voor economische sancties wordt -voorlopig- opgelost met een andere semantiek en hopelijk nog niet met een andere strategie op internationaal niveau”, aldus een bevriende CEO off the record. “Het jammere is dat het op de spits drijven van het debat lijkt te zorgen voor extremen die zich bedreigd voelen, terwijl het alleen maar gaat over eerlijke rechten om te zijn wie je bent (no matter what colour, preference,…) Da’s triestig en een fundamenteel onrechtvaardig debat. Misschien is het beter gewoon voort te doen met alles wat vandaag nog DE&I heet of zelfs de inspanningen te verdubbelen (want er is nog een stevige achterstand op veel vlakken), maar die acties dan culture, people, positive impact of whatever te noemen.”

Gelijk heeft ze natuurlijk, wat niet belet dat nuance en empathie meestal ver te zoeken zijn in de woorden van megalomane despoten. En dat verbale taal zoals Umberto Eco al terecht schreef nog altijd de krachtigste en best gekende tool is die mensen gebruiken om de wereld te kennen, te benoemen en vorm te geven. En dat een gedeelde code wat dat betreft de absolute voorwaarde is om tot communicatie te komen. Wat dan weer actie en verandering in de weg staat.

Door de positieve discriminatie die nog altijd nodig was om een gelijk speelveld te creëren, buiten de wet te stellen, is de kans reëel dat nogal wat bedrijven en instellingen – en bij uitbreiding gewone burgers – afzien van inspanningen om tot een rechtvaardige samenleving met gelijke kansen voor iedereen te komen. In 2025 is dat niet alleen onaanvaardbaar, het is ook immoreel.

Archief / BLUE