Fr

TRAINING&BOOKS

Lieve Tara, door Danny Devriendt (IPG Dynamics)

Maandag 17 Maart 2025

Lieve Tara, door Danny Devriendt (IPG Dynamics)

Dit is mijn laatste nacht hier in Austin en ik heb het gevoel dat mijn brein net door een genadeloze ideeënblender is gehaald: het draait, het botst, het bruist en het straalt. Het is moe, maar gelukkig. Dat is wat er gebeurt als je meerdere dagen op SXSW doorbrengt, je laat onderdompelen in ongebruikelijke visies, een glimp van de potentiële toekomst kunt opvangen en debatten bijwoont die alles kunnen veranderen – of niet.

Tenslotte is dat mijn vak: mensen vragen me wat er komt en het is aan mij om het uit te zoeken. Of in elk geval een poging te ondernemen. Op sommige vragen zijn geen gemakkelijke antwoorden. Eigenlijk hebben de interessantste vragen zelfs helemaal geen antwoorden … Ze openen gewoon deuren naar mogelijkheden, naar waarschijnlijke horizonten. Dus, de juiste vragen stellen, dat is waar alles mee begint. Soms is een geweldige vraag ons kostbaarste bezit.

Vragen regeren de wereld, Tara. Ze ontsteken onze nieuwsgierigheid, verlichten onze verwondering en stimuleren ons om de punten tot een lijn te verbinden. En als je de kunst verstaat om de juiste vragen te stellen, zul je nooit verloren zijn, nooit vast komen te zitten.

SXSW is een van de plaatsen waar ik naartoe ga om de toekomst te observeren, of liever gezegd, meerdere mogelijke toekomstperspectieven die allemaal met elkaar verweven zijn. Het is alsof je door een caleidoscoop kijkt: elke beweging onthult iets nieuws. Sommige toekomstbeelden verblinden, andere intrigeren, weer andere zijn donker, maar ze zijn allemaal mogelijk. Ik probeer er doorheen te laveren met mijn eigen kompas: een kompas dat ik blijf afstellen, blijf bevragen en blijf verbeteren. Want de toekomst stap je niet gewoon binnen: de toekomst als dusdanig bestaat niet, de toekomst is iets wat we vormgeven.

We leven in vreemde tijden, Tara. Gedurende eeuwen hebben mensen gevochten voor het recht om iemand te zijn, om bij iemand te zijn, om vrij van iemand te houden, om te leren, om te creëren, om te leven naar believen, om volledig zichzelf te zijn. Mensen hebben gevochten voor gelijkheid, ongeacht geslacht, gender, leeftijd, religie, kleur of geografisch toeval. Basisrechten, toch? En toch, overal waar we kijken, zien we hoe fragiel deze rechten zijn. Want vandaag vechten mensen nog steeds: in Afrika, het Midden-Oosten, Oekraïne. Zelfs hier in de Verenigde Staten, zien meisjes, minderheden en mensen van kleur hoe hun rechten langzaam aangetast worden, openlijk en voor de ogen van iedereen.

De machtige mannen die dat doen en macht vergaren die ze angstvallig bewaken, willen de wereldklok terugdraaien. Ze willen dat vrouwen stoppen met streven naar gelijkheid, dat ze genoegen nemen met kinderen krijgen en verder hun mond houden, in het gareel lopen. Ze willen mensen van kleur naar de onderste sporten van de sociale ladder duwen. Ze willen de iedereen die niet in hun kraam past alle rechten afnemen. En zij beweren de toekomst te bezitten.

Deze mensen hebben een gezicht, Tara: het zijn oudere, mopperende witte mannen in strakke pakken. In de VS worden ze verpersoonlijkt door een president die ook wel bekendstaat als Agent Orange en de rijkste man ter wereld die een narcistische en racistische Zuid-Afrikaan is. Dat duo en al wie het belichaamt gelooft in de suprematie van het witte ras, in de ultieme mannelijke vorm boordevol testosteron. Voor hen is Andrew Tate een rolmodel, geen sociale nachtmerrie. Ze proberen alles te veroveren, Tara: geld, macht, technologie, tools. En ze hopen te winnen.

Maar dat gaat niet gebeuren. Ze zullen niet winnen. Omdat de mensen hier op SXSW (en overal ter wereld) hen niet zullen laten doen. Want mensen zijn geen schapen. Ontelbare mensen hier, in talloze sessies, hebben zich uitgesproken: tegen misogynie, haat, leugens, oorlog, manipulatie, intimidatie, boekencensuur, de domme stilte opgelegd aan wetenschap en vrijheid van meningsuiting. Michelle Obama verwoordde het perfect: er is een hoger pad. Leiders zouden het voorbeeld moeten geven, dat hogere pad moeten bewandelen, een symbool moeten zijn, in plaats van zich in haat, leugens en blinde dorst naar macht te wentelen. Mensen uit India, Afrika, Europa, de Verenigde Staten hebben gesproken en ze namen geen blad voor de mond. Als het lijkt op fascisme, klinkt als fascisme en ruikt als fascisme, is het zeker geen bloemenwinkel. De geschiedenis leert ons wat er daarna komt.

Technologie is noch goed, noch slecht. Het is een hulpmiddel, zoals vuur. Het kan de weg verlichten, of alles verbranden. Diezelfde technologie, die leugens en angst kan verspreiden, kan ook kennis verspreiden, empathie versterken en ons verbinden. Het verschil tussen beide mogelijkheden? Wie ze controleert.

En daar kom jij in beeld. Je krachtigste wapen, Tara, is je nieuwsgierigheid. Trek alles in twijfel, stel alles in vraag. Wie heeft er baat bij? Wie wordt er het zwijgen opgelegd? Wat is het echte verhaal? Vertrouw op je innerlijke morele kompas: het liegt nooit. En zodra je de waarheid ontdekt hebt, laat dan je stem horen. Laat het licht schijnen in de duisternis. Die kan daar immers niet tegen. Er staat gigantisch veel op het spel, maar hier is de truc: de donkere kant wint alleen als hij mensen niet meer kan schelen. Als ze lui worden, hun schouders ophalen en de haters de controle laten overnemen. Maar jij en ik? Wij zijn geen schapen. We vragen waarom. We verzetten ons. We weigeren te accepteren dat “het nu eenmaal zo is, punt uit.”

Ik heb geweldige dingen gezien op SXSW: doorbraken op het gebied van energie, geneeskunde, technologie, mentale en sociale gezondheid, methoden om de planeet gezond te maken, enzovoort. Maar dit alles heeft alleen zin als de juiste mensen het op de juiste manier gebruiken. Als de meerderheid van ons - pakweg 70% - kiest om technologie voor de goede zaak te gebruiken, neutraliseren we de 30% die ze voor verkeerde doeleinden willen gebruiken. Technologie is een hulpmiddel, geen oplossing. Het is nooit een oplossing geweest en het zal dat nooit zijn. Het zijn wij die echt belangrijk zijn.

Het geheim? We moeten aanwezig blijven. Blijven zorgen. Blijven graven, uitdagen, onderzoeken… Blijven moeilijke vragen stellen, zelfs als de antwoorden niet voor de hand liggen en vaak verborgen zijn achter rook, spiegels, glitter en intimidatie.

Waarheid is geen zelfstandig naamwoord, het is een werkwoord, iets wat je doet, iets wat je zoekt, iets wat je actief beoefent. Jij hebt een rol te spelen, dochter. Je bent misschien pas negen, maar je ideeën, je nieuwsgierigheid, je innerlijke vuur, je weigering om onrecht te accepteren, je dromen van een betere wereld: dat alles telt. Dat alles telt nu.

Minimaliseer jezelf nooit. Neem nooit iets voor vanzelfsprekend aan, beschouw nooit iets als verworven. Laat nooit iemand (inclusief mezelf) je vertellen dat je te jong, te luid, te intens, te “veel meisje” bent. Wees de Rode Aap. Wees degene die het platgetreden pad verlaat, die dingen ondersteboven draait om te zien wat eruit valt. Ik reken op jou, Tara, en op alle andere leeuwinnen, eenhoorns, dinosaurussen, rebellen, en zelfs de kung-fu panda’s van jouw generatie, om van deze planeet een betere plek te maken. Want de toekomst staat niet geschreven. Ze is vloeibaar, als water. Ze wordt wat wij kiezen ervan te maken. En weet je waar ik helemaal blij van word, Tara? Voor mij heeft de toekomst een gezicht. Het jouwe.

Je liefhebbende vader.

Archief / TRAINING&BOOKS