Fr

BLUE

We, The Hopeful: hoe de wetenschap achter duurzame transitie vertalen naar begrijpelijke en positieve verhalen

Woensdag 4 December 2024

We, The Hopeful: hoe de wetenschap achter duurzame transitie vertalen naar begrijpelijke en positieve verhalen

Nogal wat mensen geloven dat communicatie een van de drijvende krachten achter duurzame transitie is. We zijn ook overtuigd van het belang van storydoing in dat verband, een aanpak waarbij niet alleen een verhaal verteld wordt, maar het publiek ook de kans krijgt er actief deel van uit te maken. Dat is de doelstelling van het collectief We, The Hopeful, een initiatief van Wim Vermeulen en zijn collega’s bij Bubka en een aantal andere professionals uit onze sector (zoals Valérie Janssens (RMB) en copy Antony Samson). Zij willen wetenschappelijke informatie over de klimaattransitie toegankelijk maken voor iedereen.
 
“Wij zijn ervan overtuigd dat we door te vertrouwen op de wetenschap een eerlijke en gestructureerde duurzame transitie kunnen bereiken. Wij zijn geen activisten, maar betrokken burgers. Het is onze missie om de wetenschap achter duurzame transitie te vertalen naar begrijpelijke verhalen die mensen aanspreken, in de hoop dat ze hen dan ook inspireren tot actie”, aldus Wim Vermeulen.
 
Het collectief maakte zichzelf bekend via twee video’s op de sociale netwerken die ondertussen al ruimschoots opgepikt werden door de nieuwsmedia. Wim Vermeulen: “Het uitgangspunt is ‘The Future We Choose’, het boek van Christiana Figueres. Dat beschrijft twee mogelijke scenario’s voor de toekomst van de planeet tegenover de klimaatcrisis.” Op basis van wetenschappelijke kennis creëerde WeTheHopeful dus twee verhalen met een totaal tegengestelde werkelijkheid.
 
Aan de ene kant is er het verhaal van Louise die met haar man en twee kinderen in Parijs woont. Het is maart 20250, heet (37°), maar er is lucht dankzij de miljoenen bomen die onze generatie geplant heeft. De extreme weersomstandigheden beginnen stilaan te stabiliseren... Hoewel er nog steeds overstromingen zijn, vallen er geen slachtoffers meer. De economie geeft voorrang aan groene energie. Er is geen CO2-uitstoot meer. Dat is het positieve scenario.
 
Aan de andere kant is er het verhaal van Louise die met haar gezin in Parijs woont. Het is begin maart 2050 en het is 44°C in de stad. De lucht is giftig. Er komt amper of geen water uit de kraan. De Seine is sinds het begin van het jaar al twee keer buiten haar oevers getreden. Meer dan een half miljoen Parijzenaars zijn hun huis kwijt. In sommige delen van de wereld is het leven onmogelijk geworden. De migratiestromen zijn vertienvoudigd. Dit is het negatieve scenario.
 
In beide video’s richt Louise zich tot onze generatie en daagt ons voor de camera uit: in de eerste video bedankt ze ons omdat we onze verantwoordelijkheid genomen hebben, in de tweede stelt ze onze passiviteit ter discussie... 
 
“We willen mensen op een heel directe manier laten begrijpen dat de keuzes die we vandaag maken gevolgen hebben voor toekomstige generaties. Deze gevolgen kunnen zowel negatief als positief zijn. Het is onze bedoeling om hoop te geven, om luid en duidelijk te zeggen dat er nog tijd is om de juiste keuzes te maken om een leefbare en wenselijke toekomst op te bouwen voor de generaties die onze planeet zullen erven.” 
 
Het collectief We, The Hopeful richt zich tot burgers en politici, maar hoopt ook samen te werken met wetenschappers: “We zijn hier om hen te helpen communiceren, om samen te werken en deze positieve boodschappen over te brengen aan het grote publiek”, bevestigt Wim Vermeulen. Een goed verstaander!
 

Archief / BLUE