Fr

TECH

Einde van een kortstondige bromance?, door Fons Van Dyck (BBDO)

Zondag 26 Januari 2025

Einde van een kortstondige bromance?, door Fons Van Dyck (BBDO)

De voorbije maanden rees bij herhaling de vraag wie de échte president van de Verenigde Staten is: Donald Trump of Elon Musk?  Het leek wel een mystiek huwelijk tussen beiden. Gedreven door politieke en economische macht hielden zij elkaar in een ijzeren wurggreep. Maar nu komen de eerste barsten in deze onuitgegeven bromance aan de oppervlakte. De grote vraag is niet of, maar wanneer Musk en Trump frontaal zullen botsen. 

Musk, een man met een reputatie die even briljant is als controversieel, belichaamt het archetype van de narcistische visionair. Gedreven door een onwrikbaar geloof in "the winner takes it all", heeft Musk zichzelf gepositioneerd als een onmisbare architect van technologische vooruitgang. En sinds vorig jaar ook als zelfverklaarde puinruimer van het Amerikaanse overheidsapparaat. Maar diezelfde egocentrische en autocratische instelling maakt hem ook de man van het conflict: "my way or the highway".

Het duurde niet lang voordat de eerste spanningen aan de oppervlakte kwamen in het presidentiële kamp. Binnen de invloedrijke alt-right-kringen rond Steve Bannon rees al snel kritiek op Musk’s pragmatische benadering van economische migratie. Musk, die vanuit zijn technologisch imperium Tesla en SpaceX afhankelijk is van hoogopgeleide migranten, vindt zichzelf lijnrecht tegenover de nationalistische én isolationistische agenda van de rechtse regering. Deze conservatieve kringen hebben lak aan het opportunisme van de tech-miljardairs die zichzelf een plaatsje onder de presidentiële zon van Trump weten te kopen. Niet alleen figuurlijk, maar zelfs heel letterlijk tijdens de eedaflegging van Trump afgelopen week. 

De meest recente aanleiding voor conflict kwam echter uit onverwachte hoek. President Trump kondigde afgelopen week met veel bombarie het nieuwe AI-project Stargate aan, dat door de Amerikaanse regering als strategisch antwoord op de internationale AI-wapenwedloop wordt gepositioneerd. Musk reageerde op zijn bekende manier publiekelijk zeer kritisch. Hij noemde Stargate een “ondoordacht en onveilig experiment” dat de wereld kan blootstellen aan oncontroleerbare risico’s. Zijn kritiek wordt wellicht ook gevoed door zijn rol als concurrent van Sam Altman, de CEO van OpenAI, waarmee hij al langer in onmin leeft. Dit incident is niet slechts een meningsverschil over technologisch beleid, maar een openlijke distantiëring van Musk ten opzichte van Trump. Musk doet niets meer of niets minder dan Trump in de wind zetten. Hiermee lijkt het fragiele fundament van hun alliantie op de helling te komen. De kruik gaat zolang te water tot ze barst, leert het spreekwoord.

Of was de publieke steun van Trump aan Stargate alvast een bewust signaal van zijn kant dat Musk stilaan buiten zijn schoenen begint te lopen. Musk en Trump hebben elkaar de voorbije maanden gevonden in transactionele machtsrelatie: zolang beide partijen het gevoel hebben meer te winnen dan te verliezen, wordt de samenwerking voortgezet. Maar wat gebeurt er wanneer één van hen het idee krijgt dat de ander te veel profijt haalt uit hun pact? En dat ten koste van de andere partij. Musk, met zijn briljante maar ongenaakbare karakter, is niet iemand die graag op de tweede plaats komt. Trump, met zijn  voorliefde voor dominantie en aandacht, zal evenmin accepteren dat iemand anders hem overschaduwt. Trump en Musk houden elkaar in een ijzeren wurggreep. Het einde van deze bromance lijkt onafwendbaar wanneer deze machtsdynamiek uit balans raakt.

De grote vraag is niet of, maar wanneer Musk en Trump frontaal zullen botsen. Zal het de kwestie van economische migratie zijn die hen definitief verdeelt? Of zal Stargate de vonk zijn die een explosieve machtsstrijd ontketent? Whatever next? Wat wel duidelijk is, is dat Musk’s “my way or the highway”-aanpak niet lang kan samengaan met Trump’s allesoverheersende ego. De breuk is slechts een kwestie van tijd. 

Archief / TECH