Kato Vochten, als Young Dog op het terrein van de Lions

Als student een badge voor Cannes Lions in de wacht slepen door de Young Dogs te winnen, da’s straf. De dag erna goud scoren op de StuMPA van We Media en daarmee nog eens een Cannes Lions-deelname cadeau krijgen, da’s minstens dubbel zo straf. Kato Vochten, afstuderend studente van onze Anneke Rombaut op Luca School of Arts in Gent, heeft het deze lente gepresteerd. En daarna scoorde ze nog een derde keer, door de ACC Copywriting Masterclass te winnen. Voortaan schrijdt ze dus in het spoor van copymasters Peter Ampe, Paul Wauters en Frank Marinus. We praatten met haar op de Cannes Lions. Of waar dacht je?
 
Kato Vochten: “Eerst wonnen Jochen de Blaere en ik als team bij de Young Dogs en mochten we samen naar Cannes. Tof! We hadden iets gemaakt voor Carglass. Om uit te pakken met hun ecologische aanpak, waarbij ze glas recycleren, hadden we het idee bedacht om hun spots te recycleren. De dag erna was het StuMPA-presentatie. We hadden ons ticket voor Cannes op zak, dus was ik niet echt nerveus voor het StuMPA-verdict. Enkel heel moe. (Lacht.) En we hadden blijkbaar heel veel geluk: opnieuw een Cannes-ticket! Het winnende idee, voor Humo, was een tijdschrift dat na verloop van tijd een schrift wordt doordat de inkt verdwijnt. Want de meeste mensen gooien hun magazines weg als ze die gelezen hebben, en eigenlijk is dat stom. Simpel idee, dus.”

Voor de Copywriting Masterclass had Kato zich al onderscheiden met haar sorry-brief voor de Congolese bevolking. “Dat vond ik wel een moeilijke,” geeft ze toe. “Want als student heb ik daar nooit les over gehad. Ik heb dat dus moeten opzoeken. Voor de copywedstrijd zelf moest ik een radiospotje, een videovoorstelling van mezelf en een tweet bedenken. En dan heb ik weer ‘dikke chance’ gehad! (Lacht.)”

Wat doet een reclamestudent met twee tickets voor CannesLions op zak? “Ik wou er een cadeau doen aan een studiegenoot. Die voelde zich daar niet goed bij omdat die liever zelf zo’n ticket wou verdienen. Heel nobel! Uiteraard heb ik makkelijk een andere liefhebber gevonden.”

Kato voelt zich in Cannes in haar nopjes. “Ik leer veel bij van de lezingen en presentaties, zoals die van Apple en van Adam & Eve. De visie van Lorne Michaels van Saturday Night Live op storytelling vind ik bijzonder interessant. Na zo’n week zal ik met een bomvol hoofd naar huis gaan. Maar we zullen supergemotiveerd zijn om in juli aan de slag te gaan. Want volgend jaar willen we hier opnieuw staan! Cannes Lions is dus wel iets om naartoe te werken, want het is zo erg de moeite waard. Je voelt de passie hier!”

De categorie die Kato in het Paleis zeker niet wil missen, is Innovation. “Daar zijn wij in ons team heel veel mee bezig. We volgen op wat er allemaal gebeurt, zodat we er kunnen op inspelen. Daarom zijn we uiteraard ook naar die Award Show geweest. Heel knap! Je ziet wel dat er serieuze budgetten besteed worden.”

Hoe komt Kato op ideeën? “Als ik alleen ben, zet ik me op de grond, met rondom mij witte bladen papier. Af en toe zoek ik iets op mijn computer op, maar meestal klap ik die snel dicht omdat die me beperkt. Ik wil me niet baseren op wat al gedaan is. Eerst opzoeken en lezen om me te informeren, dan zet ik drie stappen achteruit om het geheel te zien. Dat lukt niet altijd. Het hangt ook van de opdracht af. Voor een radiospot begin ik vaak meteen te schrijven. Voor het bedenken van een concept ga ik zitten met mijn ogen dicht. Maar soms gebeurt het ook gewoon tijdens de afwas. (Lacht.)”

Wat is het verschil tussen alleen en met een teamgenoot werken? “Ik denk niet dat we al eens met ons tweeën op een idee zijn gekomen. Meestal gaat het zo dat één van beiden iets opwerpt dat de basis kan vormen voor een idee. Daarna kan de andere dat helemaal omdraaien. Het begin moet van iemand komen, maar waar je zal eindigen, dat is het interessantste. Want dan wordt het veel ruimer en komen er andere facetten bij. En aan hoe meer mensen je het idee vertelt, hoe beter het wordt. Dat is het toffe aan teamwerk. Ik kan er dus niet tegen als mensen halsstarrig en krampachtig ‘hun idee’ voor zich houden. Ik ben een echte flapuit. In de klas roep ik het meestal direct uit.”

In Cannes hebben Kato en Jochen de luxe gehad te mogen kiezen bij welk bureau ze aan de slag gaan. Het is dus mortierbrigade geworden!