Fr

MEDIA

NP-deals in dagbladpers: een goede belegging, door Bruno Liesse

Zondag 22 September 2024

NP-deals in dagbladpers: een goede belegging, door Bruno Liesse

Op 4 september liep de staatsbon van het Federaal Agentschap van de Schuld af, een adverteerder die erin slaagde meer dan 500.000 Belgen te overtuigen om in te tekenen op zijn financieel product, goed voor een totale investering van 22 miljard. Het bewijst dat het mogelijk is om zonder echte reclame een half miljoen consumenten te bereiken dankzij wat er in de media verteld wordt en de ‘earned media’ van lokale uitgevers, voor het redactionele gedeelte.

De consumenten stortten zich opnieuw op deze aanbiedingen en doen hetzelfde voor de Staatsbons in hun versie voor 2025.Deze keer piekt het rendement op 1,93%, waardoor kleine beleggers zich vragen stellen en de meesten nu kiezen voor alternatieve aanbiedingen van banken en soortgelijke instanties die aantrekkelijk lijken. Dat moesten die natuurlijk eerst bekendmaken.

Aldus adverteerden CBC, KBC, Beobank, ING, Medirect en Ethias rond hun alternatieve aanbiedingen in de dagbladpers. Dat deden ze via de NP (de beroemde groepstarieven van Belgische kranten). De senior profielen in de sector kennen die vast nog, jongere specialisten ontdekken ze misschien nu en zullen wellicht beamen dan er niets boven een ondersteunende, serieuze en geloofwaardige context gaat als je geld of een heel serieus onderwerp in het algemeen wilt aankaarten. Die wordt in dit geval belichaamd door de dagbladpers.

Met een gemiddeld dagelijks bereik van meer dan de helft van de volwassen bevolking (volgens de CIM Total Brands-cijfers, inclusief digitale extensies), hebben zogenaamde nieuwsmerken geen gelijke als context voor advertenties die je portemonnee aanspreken. Deze advertenties hoeven niet overdreven creatief te zijn, de cijfers of de landingspagina's van de betreffende banksites moeten voor zich spreken. Deze advertenties moeten immers allerlei reacties opwekken: conversaties, zoekopdrachten en site- of kantoorbezoeken.

De bankkantoren deden hun werk in recordtijd om mee te surfen op de golf van actualiteit, met name het aflopen van de vorige staatsobligatie. En Belgische uitgevers verwelkomden met open armen de boodschappen die mensen moesten aanzetten meer informatie te zoeken. Deze tactische impuls van bepaalde adverteerders om beleggers met vragen te hulp te schieten, leverde de Belgische kranten 38,5% meer reclame-inkomsten op in dezelfde referentieperiode voor de financiële sector. Dit werd incrementeel bereikt, voornamelijk via NP-deals.

Misschien was deze staatsbon iets minder interessant dan zijn voorganger maar hij zorgde er wel voor dat de vrije concurrentie het woord nam. En wel via het meest geschikte kanaal met zijn rationele inhoud, ondersteunende en geloofwaardige context en een contactprijs die zeer competitief blijft.

Archief / MEDIA